Αντίο στο τέλος άδειας Rai: η πρόταση για μια προσβάσιμη δημόσια τηλεόραση
Μιλάμε από τον Οκτώβριο του 2021 την κατάργηση ή αύξηση του τέλους RAI στο νομοσχέδιο. Διαφορετικά νομοσχέδια ή νομοσχέδια από διαφορετικά ιταλικά πολιτικά κόμματα θέλησαν να πάρουν αυτό το αμφιλεγόμενο και ακανθώδες θέμα στα χέρια τους. Το τελευταίο σε χρονολογική σειρά ήταν Ματθαίος Salvini, αρχηγός του Συνδέσμου, ο οποίος πρότεινε τοκατάργηση του τέλους άδειας RAI μετά από σταδιακή μείωση του ποσού στο λογαριασμό. Πάμε να δούμε τις λεπτομέρειες.
Θέματα αυτού του άρθρου:
Το τέλος RAI έφυγε μέσα σε 5 χρόνια: εδώ είναι ο λογαριασμός της League
Σύμφωνα με αποκάλυψε da ADKronos το ιταλικό πολιτικό κόμμα Lega παρουσίασε νομοσχέδιο στη Γερουσία που προτείνει α σταδιακή μείωση του τέλους άδειας RAI κατά 20% κάθε χρόνο, μέχρι την πλήρη κατάργησή του. Όλα αυτά, προηγουμένως από σαφή επαναπροσδιορισμό της έννοιας της δημόσιας υπηρεσίας. Ο νόμος προβλέπει επίσης τη δημιουργία α κανάλι αποκλειστικά αφιερωμένο στην πολιτιστική προβολή, στις οποίες δεν επιτρέπονται διαφημίσεις. Στο κείμενο αναφέρεται ότι η τηλεοπτική άδεια, που θεωρείται αναχρονιστική και άδικη, θα πρέπει να καταργηθεί εντός πέντε ετών. Επιπλέον, ο λογαριασμός προβλέπει ότι το τέλος δεν χρειάζεται να καταβληθεί εάν οι χρήστες δεν έχουν πρόσβαση στο δίκτυο ή δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την υπηρεσία για λόγους που δεν ελέγχουν.
Διαβάστε επίσης: Τέλος άδειας RAI, σχετικά με το πρόσωπο: μείνετε εντός του λογαριασμού
Η Λέγκα πιστεύει ότι η δημόσια υπηρεσία ραδιοφώνου, τηλεόρασης και πολυμέσων είναι απαραίτητη για τη διατήρηση και επιβεβαιώνουν τις πολιτιστικές και κοινωνικές αξίες και υπερασπίζονται τις τοπικές ταυτότητες. Επιπλέον, ο νόμος απαιτεί πλήρεις, αντικειμενικές και πολλαπλές πληροφορίες που εκτιμούν τις τοπικές ταυτότητες και τις γλωσσικές μειονότητες. Τα προγράμματα θα πρέπει επίσης να κοινοποιούν στο κοινό α ρεαλιστική αναπαράσταση του ρόλου που παίζουν οι γυναίκες στην κοινωνική ζωήπολιτιστικό και οικονομικό της χώρας.
Η Λίγκα έχει επίσης προτείνει να «σημαδεύουν» τα χρηματοδοτούμενα προγράμματα με την εισφορά τέλους, και να δώσει συνέχεια και βεβαιότητα στη διακυβέρνηση της RAI μέσω 12ετούς παραχώρησης και 5ετούς θητείας για μέλη του διοικητικού συμβουλίου. Τέλος, το νομοσχέδιο προβλέπει συγκράτηση του κόστους και εγγύηση για τις συντακτικές αρμοδιότητες, με όριο το 30% των παραγωγών, οργανισμών και παραγωγών εκπομπών που ανατίθενται σε εξωτερικούς συνεργάτες.
Θα καταργηθεί πραγματικά το τέλος άδειας RAI;
Η Rai, όπως και πολλές άλλες δημόσιες και ιδιωτικές τηλεοπτικές εταιρείες, έχει επηρεαστεί από τον οικονομικό αντίκτυπο της πανδημίας COVID-19, η οποία έχει προκαλέσει σημαντική μείωση των διαφημιστικών εσόδων και μείωση του αριθμού των συνδρομητών. Το 2020, η RAI κατέγραψε ζημία περίπου 200 εκατ. ευρώ και η οικονομική κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω εάν ακυρωθεί το τέλος άδειας Rai. Εκεί Η ακύρωση του τέλους άδειας θα αντιπροσώπευε σοβαρή απειλή για τη διατήρηση των λογαριασμών της δημόσιας τηλεόρασης, η οποία θα έπρεπε να εγκαταλείψει μια θεμελιώδη πηγή χρηματοδότησης για την παραγωγή προγραμμάτων και τη διαχείριση της τεχνολογικής της υποδομής. Επιπλέον, η εξαφάνιση του τέλους θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε α μείωση του προσωπικού και των υπηρεσιών που προσφέρει η RAI, με αρνητικές συνέπειες για την ποιότητα των μεταδιδόμενων πληροφοριών και ψυχαγωγίας.
Με λίγα λόγια, όσο όμορφη και θετική κι αν είναι η πρόταση του Ματέο Σαλβίνι, είναι πολύ απίθανος ότι θα υπάρξει κατάργηση του τέλους άδειας RAI.
Όταν γεννήθηκε το τέλος RAI
Το τέλος Rai ήταν ιδρύθηκε στην Ιταλία το 1976 με το νόμο ν. 1039, με στόχο τη χρηματοδότηση της δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας που προσφέρει η RAI. Το τέλος ρυθμίστηκε στη συνέχεια με το νόμο αρ. 223 του 1990, που καθόριζε το ύψος του ποσού του τέλους, την υποχρέωση πληρωμής από όσους διαθέτουν τηλεόραση ή συσκευή κατάλληλη για λήψη τηλεοπτικού σήματος και κυρώσεις για μη πληρωμή.
Εκτός από τη χρηματοδότηση της προμήθειας τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων της RAI, εξυπηρετεί επίσης διασφαλίζει την ανεξαρτησία της δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής εταιρείας από τον πολιτικό και εμπορικό έλεγχο. Με τα χρόνια, το τέλος άδειας Rai έχει αποτελέσει αντικείμενο κριτικής και συζήτησης, ιδίως όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης των δημόσιων πόρων από τη RAI και την ορθή εφαρμογή των κανονισμών για την πληρωμή του τέλους άδειας.
